بشر زمانی که خواست آنچه را می‌اندیشد نقش کند، قدم به دنیای نگارش گذاشت. انسان، از دیرباز، برای انتقال مفاهیم و نوشتن از جوهر استفاده می‌کرد. از این رو، در تهیۀ اجزای مرکب‌ها و چگونگی ترکیب آنها با هم، دقت و تلاش ویژه‌ای داشته است.در این میان جوهر و مرکب خوشنویسی محمدعلی با ترکیبات خاص خود جایگاه ویژه‌ای بین جامعه خوشنویسی یاافته است. مرکب خوشنویسی از مهم‌ترین ابزارهای یک خوش‌نویس است، و نوع سنتی آن برای کار خوشنویسی مناسب است و از انواع مرکب‌ها، جوهرها، و محصولات صنعتی و نوین نمی‌شود چندان بهره‌ای گرفت.رنگ‌دانه اصلیِ مرکّب خوشنویسی دوده است و مواد دیگری مانند صمغ عربی، زاج، و مازو نیز برای چسبندگی رنگ‌دانه‌ها و قوام یافتن مرکّب به آن می‌افزایند. امروزه در بازار، مرکب به دو صورت مایع و خشک عرضه می‌شود؛ مرکّب مایع، آماده استفاده است، اما مرکّب خشک را باید سایید، سپس آن را در آب جوشیده ولرم یا گلاب حل کرد. این محلول را باید در ظرف سربسته به‌نرمی و در مدت‌زمان طولانی تکان داد.
دیدگاه خود را بنویسید